در این راهنمای خرید، ما نگاهی دقیق به مهم‌ترین جنبه‌های سوئیچ‌های شبکه می‌اندازیم، چگونگی عملکرد ‌آن‌ها به عنوان بخشی از شبکه را تحلیل می‌کنیم و به این موضوع می‌پردازیم که چه نوع قابلیت‌هایی در مدل‌های متنوع سوئیچ‌های شبکه وجود دارد و مزایای این قابلیت‌ها در چیست.

 

سوئیچ شبکه چیست؟

سر راست‌ترین جواب به این سؤال این است که بگوییم که سوئیچ‌های شبکه نوعی از دستگاه‌های هاب هستند که عمدتا برای متصل کردن چند کاربر و دیوایس‌هایشان به کامپیوتر شبکه استفاده می‌شوند.

در چهارچوب مصارف خانگی، تجاری و صنعتی کامپیوتر و اتصلات شبکه، نقش اصلی سوئیچ‌های شبکه مرتبط کردن فیزیکی منابع آنلاین و دستگاه‌ها به یکدیگر است. کاربران متصل شده به شبکه‌ی مشترک از طریق یک سوئیچ، می‌توانند به بخشی از اطلاعات و دستگاه‌های شبکه یا تمام آن‌ها دسترسی پیدا کنند.

نمونه‌های رایج منابعی که به یکدیگر از طریق سوئیچ‌های شبکه به صورت سیمی متصل می‌شوند شامل موارد زیر است:

  • هر گونه کانکشن اینترنت ورودی که معمولا با یک روتر صورت می‌پذیرد.
  • انواع بسیار زیادی از استورج‌های اکسترنال و ماژول‌های به اشتراک گذاری فایل‌ها، مانند هارد درایوهای با حجم بالا یا سرورها.
  • طیف گسترده‌ای از سخت افزارها  لوازم جانبی، کامپیوترهای دسکتاپ، لپ‌تاپ‌ها، کنسول‌های بازی، تلویزیون‌های هوشمند، منبع تغذیه‌های UPS، پرینترها و غیره.

سوئیچ‌های شبکه معمولا به عنوان سوئیچ اینترنت یا سوئیچ LAN نیز شناخته می‌شوند. این نام‌ها نشان دهنده‌ی آن است که سوئیچ‌های شبکه برای پشتیبانی از فعالیت‌های شبکه در یک فضای محدود مانند یک خانه و یا دفتر کار، عموما به اتصلات سیمی اتکا دارند.

سوئیچ شبکه چگونه کار می‌کند؟

اگر به دنبال آن هستید که درک کامل‌تری از کارکرد سوئیچ‌های شبکه داشته باشید، خیلی مهم است که از انواع بسیار زیاد آن‌ها اطلاع داشته باشید. ما در ادامه‌ی این مقاله به این موضوع خواهیم پرداخت، اما فعلا می‌خواهیم بر روی ابتدایی‌ترین پاسخ به این سؤال تمرکز کنیم، سوئیچ‌های شبکه چه کاری انجام می‌دهند؟

یک سوئیچ مستقر شده بر روی یک کامپیوتر شبکه، یک نقطه‌ی واحد از اتصالات سیمی برای تعداد زیادی از دستگاه‌های و منابع مختلف را فراهم می‌کند. داده‌ها، اتصالات آنلاین و موارد دیگر می‌توانند پس از استقرار سوئیچ بین بعضی از کاربران یا همه‌ی آن‌ها که به این شبکه متصل هستند، به اشتراک گذاشته می‌شود. برخی از مدل‌ها امکان مدیریت و کنترل این اتصالات را از طریق رابط کاربری نرم افزاری فراهم می‌کنند.

 

به طور ساده می‌توان گفت که یک سوئیچ شبکه را می‌توان به عنوان یک هاب بسیار بزرگ در نظر گرفت، اما سویچ‌ها به طور خاص برای استفاده از کابل‌های RJ45 ساخته شده‌اند و به اشتراک گذاشتن چندین دستگاه را با یک اتصال تکی internet/data فعال می‌کنند.

یک روتر استاندارد اینترنت معمولا دارای حداقل یک پورت ethernet پیشفرض می‌باشد، اما احتمالا تعداد این پورت‌ها از 2 یا 3 عدد فراتر نخواهد رفت. این فرض حداقل برای مدل‌های میان رده‌ی روترها صادق است. اما برای فراهم کردن یک راهکار بسیار قدرتمندتر در اتصالات، که به شما امکان اتصال چندین دستگاه و کامپیوتر را بدهد، نیازمند یک سوویچ شبکه می‌باشد.

 

به صورت معمول، سوئیچ‌های شبکه مستقیما به یک روتر و یا سرور متصل می‌شوند و قابلیت اصلی فیزیکی این سوئیچ‌ها دربر داشتن تعداد بیشتری از پورت‌های اتصال شبکه می‌باشد. اندازه و محدوده‌ی شبکه‌ای که قصد راه اندازی آن را دارید، فاکتور اصلی تصمیم گیری در خرید سوئیچ شبکه است.

بر این اساس، تعداد پورت‌های شبکه‌ای که یک سوئیچ می‌تواند در خود داشته باشد، ممکن است از 3 عدد تا 50 و بیشتر از آن متغیر باشد. از آن‌جایی که شرکت‌های بزرگ نیز به سوئیچ شبکه نیاز پیدا می‌کنند، شما می‌توانید گزینه‌هایی با 100 عدد پورت و حتی بیشتر نیز مواجه شوید، اما این اعداد خیلی رایج نیستند.

انواع مختلف سوئیچ‌های شبکه

انواع بسیار زیادی از سوئیچ‌های شبکه در بازار موجود می‌باشد که هرکدام برای کارهای مختلف مناسب هستند. انواع سوئیچ‌های شبکه شامل موارد زیر می‌باشد:

 

سوئیچ‌های Stackable

همانطور که از نام این سوویچ‌ها مشخص است، قابلیت انباشته شدن مهم‌ترین قابلیت در این سوئیچ‌هاست. یک سوئیچ Stackable سوئیچی است که می‌تواند هم به شکل تکی مانند یک هاب عمل کند و هم با سوئیچ‌های Stackable دیگر ترکیب شده و گزینه‌های بسیار بیشتری را در اتصالات برای شما فراهم آورد. زمانی که این سوئیچ‌ها در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، مجموعه‌ی آن‌ها به عنوان یک سودیچ بسیار بزرگ و پیچیده عمل می‌کند و پورت آن‌ها با یکدیگر ترکیب می‌شود.

سوئیچ‌های مدیریت نشده (Unmanaged)

این نوع از سوئیچ‌ها ابتدایی‌ترین انواع سوئیچ هستند و به سادگی فقط یک راهکار دستیابی به تعداد بیشتر پورت شبکه را برای شما فراهم می‌کنند. سوئیچ‌های مدیریت نشده معمولا نیاز به اتصالاتی بیش از آنچه که کاربر برای اتصال کامپیوترهای خود در نظر می‌گیرد، نخواهند داشت. به همین دلیل به این سوئیچ‌ها “plug and play” و یا سوئیچ‌های ساده نیز گفته می‌شود. این سوئیچ‌ها معمولا در شرکت‌های کوچک یا محیط های تجاری که در آن کنترل دقیق شبکه چندان مهم نیست استفاده می‌شوند.

مزایای اصلی:

  • Plug-and-play (نصب کن و استفاده کن)
  • استفاده‌ی آسان
  • قیمت ارزان

سوئیچ‌های مدیریت شده (Managed)

این سوئیچ‌ها برای کنترل بیشتر و عملکرد حرفه‌ای طراحی شده‌اند. سوئیچ‌های شبکه‌ی مدیریت شده به شما dashboard پیشفرض یا رابط کاربری ساده ارائه می‌دهند که اغلب از طریق یک مرورگر قابل رویت است. این رابط کاربری یوزرهای در سطح ادمین را در کنار مجموعه‌ای از ابزارها برای مشاهده و تغییر در جنبه‌های مختلف پیکربندی شبکه به شما ارائه می‌دهند.

بسته به مدل مورد نظر، گزینه‌ها ممکن است شامل هر چیز از مزایای دسترسی و کنترل پورت‌ها گرفته تا سرعت انتقال داده‌ها، اولویت بندی کامپیوترها و موارد دیگر باشد. سوئیچ‌های مدیریت شده می‌توانند به عنوان یک سوئیچ کاملا manual با تنظیمات و کنترل دستی عمل کنند یا اینکه کاملا هوشمند و خودکار باشند.

 

این سوئیچ‌ها گزینه‌های همه کاره‌ای هستند و برای خواسته‌های پیچیده‌تر در شبکه بسیار مناسب اند. باید در نظر داشته باشید که سوئیچ‌های هوشمند در رابط کاربری و استفاده، بسیار خوب و آسان هستند اما گزینه‌های کمتری برای پیکربندی در خود دارند.

مزایای اصلی:

  • قابل شخصی سازی کردن هستند
  • قابلیت‌ها و رابط کاربری مناسب

سوئیچ‌های PoE

بدون در نظر گرفتن این مسئله که شما قصد تهیه‌ی یک سوئیچ شبکه‌ی مدیریت شده و یا مدیریت نشده را دارید، ممکن است یک سوئیچ PoE (Power over Ethernet) را نیز برگزینید.

این مدل سوئیچ‌ها علاوه بر انتقال داده‌ها، امکان انتقال برق از طریق کابل‌های RJ45 را برای دستگاه‌های سازگار فراهم می‌کنند. اگر شبکه‌ی شما شامل تعدادی دیوایس با قابلیت PoE فعال باشد، انتخاب یکی از این سوئیچ‌ها می‌تواند نتیجه‌ای بسیار مرتب‌تر و منعطف‌تری به شما بدهد و به صورت قابل توجهی کابل‌های اضافه را از محیط شرکت شما حذف کرده و همچنین قابل اعتماد بودن شبکه‌ی شما را افزایش دهد.

البته باید در نظر داشته باشید که تمام دستگاه‌ها و سیستم‌هایی که می‌خواهید در شبکه‌ استفاده کنید از این قابلیت پشتیبانی نمی‌کنند. برای مطمئن شدن از این امکان، مشخصات هر دستگاه را بررسی کنید.

 

دستگاه‌های رایج در پشتیبانی از PoE:

  • تلفن‌های همراه VOIP
  • دوربین‌های نظارتی IP
  • دستگاه‌های RFID و AP

تفاوت میان سوئیچ‌های شبکه و روترها در چیست؟

زمانی که صحبت از تقابل روترها و سوئیچ‌ها می‌شود، خیلی از مردم در پیدا کردن تفاوت میان این دو گیج می‌شوند. در عمل، تفاوت اساسی میان سوئیچ و روتر زمانی که شما کارکرد سوئیچ را بدانید، بسیار مشخص خواهد بود و البته ما به این موضوع در این مقاله پرداختیم. همانطور که گفته شد،‌ یک سوئیچ به چندین دستگاه امکان متصل شدن به شبکه را می‌دهد.

این در حالیست که کار روتر ایجاد امکان اتصال شبکه‌های مختلف با یکدیگر است. به عنوان مثال یک روتر با شبکه‌های خارج از محیط کار یا زندگی شما ارتباط برقرار می‌کند تا اتصال به اینترنت را فراهم کند. سوئیچ شبکه قادر به انجام این کار نیست. در عوض سوئیچ‌ها به وجود آمدند تا تنوع و انعطاف پذیری بیشتر را به شبکه‌هایی که روترها به وجود می‌آورند، ببخشند.

سردرگمی در میان سوئیج، روتر و هاب به این دلیل به وجود می‌آید که بعضی از مدل‌ها می‌توانند عملکرد محدودی از این سه نوع را ارائه دهند.

سوئیچ‌های شبکه چه سرعت‌هایی را می‌توانند ارائه دهند؟

زمانی که می‌خواهید بهترین سوئیچ شبکه را مناسب با خواسته‌های خود انتخاب کنید، اکثر تولید کنندگان لیستی از تولیدات خود در سه دسته بندی سرعت به شما ارائه می‌دهند. این دسته بندی‌ها عبارت است از:

  • Fast Ethernet switches (FS) یا سوئیچ‌های شبکه‌ی سریع: سرعت‌های 10/100 Mbps استاندارد IEEE 802.3u
  • Gigabit network switches (GS یا JGS) یا سوئیچ‌‌های در مقیاس گیگابیت: سرعت‌های 10/100/1000 Mbps استاندارد IEEE 802.3-2008
  • Ten-gigabit network switches (GSS) یا سوئیچ‌های 10 گیگابیت: سرعت‌های 10/100/1000/10000 Mbps استاندارد IEEE 802.3a

 

همچنین شما تعداد زیادی از سرعت‌ها و استانداردهای دیگر نیز مشاهده خواهید کرد مانند، 2.5 Gbps، 5 Gbps، 25 Gbps، 40 Gbps، 50 Gbps و 100 Gbps. این استانداردها بیشتر برای اپلیکیشن‌های خاص توسعه یافته‌اند.

ارزشش را دارد که در نظر بگیرید که بهترین سوئیچ‌های شبکه برای استفاده‌ی خانگی لزوما نباید مانند بهترین گزینه‌ها برای شرکت‌های کوچک، سازمان‌ها و یا ادارات بزرگ باشند.

در واقع، هر کدام از این نرم افزارها خواسته‌های خودشان را دارند و به صورت کلی به نیاز شما در قدرت و ثبات شبکه‌ای که قصد دارید بسازید بستگی دارد. اما در حالی که مسئله‌ی کلیدی در سوئیچ‌ها و شبکه سرعت آن‌هاست، مورد دیگری که باید در نظر بگیرید تعداد پورت‌هایی است که در اختیار شما قرار می‌گیرد.

پورت‌های بیشتر، به معنای بالا رفتن انعطاف پذیری شبکه‌ای‌ است که می‌سازید، اما میزان ترافیکی که می‌تواند در هر زمان از طریق شبکه عبور کند هم مسئله‌ی مهمی است. به عبارت دیگر، تعداد دستگاه‌های متصل شده و کاربرانی که یک شبکه می‌تواند با کیفیت بالا ساپورت کند، می‌تواند با فاکتورهای مختلفی محدود شود.

چه تعداد پورت شبکه برای شما مناسب است؟

درحالی که می‌خواهید برای شبکه تعداد پورت‌های مناسب به منظور ساخت یک شبکه با عملکرد بالا و راحت را تعیین کنید، در نظر گرفتن فاکتورهای زیر حرکت هوشمندانه‌ای است:

  • چه تعداد دستگاه با اتصال سیمی می‌خواهید در شبکه استفاده کنید؟ البته با در نظر گرفتن دستگاه‌هایی که در آینده ممکن است تهیه کنید.
  • چه میزان برای خرید سوئیچ شبکه قصد دارید هزینه کنید؟
  • تصمیم دارید از یک سوئیچ مدیریت شده استفاده کنید یا یک سوئیچ مدیریت نشده؟
  • آیا به یک سوئیچ PoE نیاز دارید؟ و در صورت نیاز آیا دستگاه‌هایی که در شبکه می‌خواهید استفاده کنید، از این امکان پشتیبانی می‌کنند؟
  • چه نوع از پهنای باندی را روتر حال حاضر شما پشتیبانی می‌کند؟ آیا نیازی به ارتقای اتصالات اینترنت خود دارید؟
  •  

انتخاب رایج برای شبکه‌های خانگی معمولا هاب‌های کوچک و یا متوسط است. مانند سوئیچ‌های شبکه‌ی 4-port، 5-port و 8-port. در حالی که محیط‌های پیچیده‌تر شبکه برای ادارات بزرگ نیازمند سوئیچ‌های با پورت بیشتر و پیچیده‌تر هستند. مانند یک سوئیچ 64-port PoE.